Zingen in de trein

We vinden het superleuk om op te treden voor ons publiek en voor de mensen die we kennen. Maar daarnaast worden we ook blij van mensen verrassen en ineen ergens verschijnen. Omdat het fijn is om mensen zomaar een muzikaal kadootje te geven. En omdat we onszelf blijven verrassen en uitdagen in steeds weer andere situaties. Dus hebben we af en toe ook een optreden dat we niet heel groots aankondigen.
Vlak voor de zomervakantie van 2019 vertrokken we vanaf het station in Den Bosch. Allemaal reizigers op het perron: zakenlui, een paar dames die terugkwamen van de Libelle-zomerweek, dagjesmensen klaar met winkelen in de stad, vakantiegangers, en wie je nog meer tegen kunt komen op het station. Omdat we er toch waren zwaaiden we met elkaar de trein aan de andere kant van het perron uit. En daarna op weg naar Eindhoven, met de stoptrein. Gewoon, zitten in de trein. En wachten. Om vlak na station Vught ‘Say Something’ te zingen. Gewoon zittend op onze stoelen. Natuurlijk vinden we dat ook best een beetje spannend maar vooral heel leuk om te zien hoe de nietsvermoedende medereizigers reageren. Verwonderd en genietend, sommige stoïcijns met oortjes in niks horen, verbazing, van alles. Tussen Boxtel en Best zingen we nog een keer, het lied past precies tussen twee stations. Aangekomen op het station in Eindhoven verzamelen we rond de piano in de stationshal als deze vrij is en Marnix een al even prachtig zit te spelen. Ons startsignaal om ook bij de piano te komen. We zingen Take me to Church en Riverside. Voorbijgangers passeren en een flinke groep blijft staan luisteren. Het is lekker zingen met de flinke galm in de stationshal, en fijn om blij publiek voor ons te zien. Na het optreden waaieren we weer uit elkaar. Om na een tijdje weer met de trein terug naar Den Bosch te gaan, nagenietend van een mooie middag.